Film został nakręcony przez prof. Wiktora Kemulę [1902-1985] latem 1943 roku w gospodarstwie dziadków: Stefanii i Kazimierza Łamaszów w Czyszkach na I Wólce
a został mi przekazany przez syna profesora.
Prof. Wiktor Kemula w latach 1936–1941 był profesorem, kierującym Zakładem Chemii Fizycznej na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. W 1936 roku został wybrany na członka Towarzystwa Naukowego we Lwowie. Po wojnie został profesorem na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie był kierownikiem Zespołu Katedr Chemicznych. W 1955 roku został wybrany na prezesa Polskiego Towarzystwa Chemicznego. Profesor Kemula jest wynalazcą elektrody o wiszącej kropli rtęci. Przyczynił się do rozwoju chemii elektroanalitycznej, szczególnie polarografii.
Na filmie pojawiają się też członkowie rodziny pani Ewy:
Stanisława i Kazimierz Łamasz (syn Jana i Rozalii) - właściciele gospodarstwa - dziadkowie Pani Ewy, oraz ich trzy córki: jej mama Antonina Łamasz (po mężu Depa), Kazimiera Łamasz i Maria Łamasz. Antonina była najmłodszą córką Stefanii i Kazimierza.
Zgodnie z opisem na końcu filmu widać rodzinę profesora, w tym małego syna Andrzeja i roczną córkę Gabrielę. Gabriela nosi obecnie nazwisko Kemula–Miłobędzka.
W filmie pojawiają się w następujących scenach:
3:28 - ciocia pani Ewy: Kazimiera prowadzi konia a małego Andrzeja asekuruje jej dziadek Kazimierz;
3:55 - zza drzewa po prawej wychyla się jej babcia Stefania, po lewej jej mama Antonina;
4:19 - Andrzej i obie ciotki sadowią się na wozie – po prawej Kazimiera po lewej za Andrzejem Maria;
4:28 - w tle dom dziadków pani Ewy;
4:54 - z koszem jej mama Antonina, za rękę trzyma Andrzeja;
5:13 - na wozie mama pani Ewy z Andrzejem;
5:31 - jej ciocia – Kazimiera;
6:24 - siedzą mama i dziadek pani Ewy;
6:36 - Antonina z Andrzejem ciągnącym Gabrielkę;
8:15 - z tyłu po lewej dziadek pani Ewy – Kazimierz.