Poświęcenie kwatery 2010 - Czyszki koło Lwowa

Powstanie polskiej “Kwatery Pamięci” na cmentarzu w Czyszkach można podzielić na kilka etapów organizacyjnych.

Podłoże wysypane drobnym grysem (pod spodem ułożono folię, aby utrudnić rozrost chwastów). Pomniki z polskich mogił z polskimi napisami ustawione w sześciu rzędach przypominają tych co tu żyli przed  II wojną światową  -  jest ich dokładnie 100. Żyli tu od połowy XIV wieku, tu się rodzili, kochali, w naszym kościele brali śluby i z tego kościoła prowadziła ich ostatnia droga na cmentarz . Cmentarz, który po 1945 r. zarastał drzewami i krzakami. Przez 65 lat stał bezpański od czasu do czasu odwiedzany przez osoby, które się tu urodziły lub miały pochowanych swoich bliskich. Lata biegły,  czas robił swoje a ludzie nie robili nic. Poprzewracane pomniki zapadły się w ziemię, wiele z nich za czasów sowieckich zaginęło bez śladu.  Teraz z dumą patrzę na ten kawałek “Polskiej Ziemi” w obcym kraju i przestaję się  wstydzić.

Centralnym miejscem “Kwatery” jest żeliwny krzyż.

“PolskąKwaterę Pamięci” poświęcił ksiądz Prałat Stefan Kołodziej w asyście 3 polskich księży, dwóch greko-katolickich i jednego prawosławnego, którzy uczestniczyli w mszy św. Po poświęceniu Marek Bartosiewicz złożył pod głównym krzyżem urnę z dokumentami poświadczające wiekowe,  polskie dzieje tej ziemi:

- szczegółowy spis posiadaczy gruntowych w Czyszkach   z roku 1858

- rejestr spisanych dusz czyszeckich z roku 1932/1942

- wykaz osób, które finansowo i rzeczowo wsparły  budowę “Polskiej Kwatery Pamięci”

- wykaz osób, które budowały “Polską Kwaterę Pamięci”

Wszyscy uczestniczący księża posypali urnę  czyszecką ziemią  a Marek Bartosiewicz i Stanisław Skotny z Wrocławia, złożyli biało-czerwony wieniec pod centralnym krzyżem od wszystkich uczestników uroczystości.

Po raz pierwszy od dziesięcioleci na tym cmentarzu przebywało naraz tyle osób z Polski. Budowa “Kwatery” i uroczyste jej poświęcenie spełniły również inne bardzo ważne  i nieplanowane zadanie - spotkali się tu członkowie rodzin,  którzy utrzymywali z sobą rzadkie kontakty a były też takie przypadki że było ich to pierwsze spotkanie po wielu latach  albowiem nie wiedzieli o swoim istnieniu, poznawały się osoby,  które znały się tylko z opowiadań rodziców i krewnych.

Jestem przekonany że każdy z obecnych był usatysfakcjonowany powstaniem tego miejsca. Po uroczystości otrzymałem dziesiątki podziękowań i wiele dowodów uznania, chociaż mówiono mi później, że był głos (jedyny, odosobniony ) -  dlaczego tak późno?  - właśnie dlaczego tak późno? Przecież przez te kilkadziesiąt lat każdy miał możliwość podjęcia się tej pracy.  Tak bywa w życiu,  że czekamy aż inni za nas coś zrobią - ale to taka mała dygresja.

Pozostało jeszcze do zrobienie ogrodzenie i wykonanie tablicy w języku ukraińskim aby praca była już w całości ukończona. Po dwóch tygodniach pracy na Ukrainie doszedłem do wniosku że taniej będzie jak zlecę wykonanie ogrodzenia  miejscowej firmie. W znalezieniu wykonawcy pomógł mi Mer Czyszek i po uzgodnieniach , zatwierdzeniu kosztorysu na ręce Mera przekazałem zaliczkę. Ogrodzenie miało być wykonane w maju 2011 roku lecz na prośbę wykonawcy, termin został przesunięty o dwa miesiące, na lipiec.